Ta nasza młodość

Długosz wspomina ich ciepło, przytacza liczne anegdoty, tłumaczy konteksty, a jeśli ujawnia jakieś tajemnice, to tylko te doskonale znane w środowisku Spośród licznych prac na temat kabaretu Piwnica pod Baranami wspomnienia Leszka Długosza zajmują miejsce szczególne. Spisał je nie jakiś przelotny poputczyk, zawodowy historyk czy „osoba towarzysząca”, lecz czołowy artysta zespołu, wybitny pieśniarz.. W latach 1965–1978 członek twardego rdzenia, krew z krwi, kość z kości Piwniczan. Niewielu takich zostało – Mieczysław Święcicki, zagubiony gdzieś w Kołobrzegu, Krystyna Zachwatowicz, znakomicie zapowiadająca się piosenkarka komediowa, od lat na etacie „żony największego autorytetu moralnego”, zawsze świetny kompozytor Zygmunt Konieczny i Ewa Demarczyk, „Czarny Anioł”, której, mimo że jest gdzieś w Polsce, nikt nie potrafi odnaleźć. Większość odeszła – Piotr Skrzynecki (1930–1997) – „Krakus z Warszawy”, „animator tysiąclecia”, którego dzwonek rozbrzmiewa ciągle gdzieś w