Mitteleuropa, czyli między niemiecką soft i hard power

Na mapach tworzonych przez twórców idei Mitteleuropy widnieją „półautonomiczne państwa” pod kontrolą Niemiec Wielu Polaków zszokował ujawniony po zwycięstwie Prawa i Sprawiedliwości paternalizm niemieckich polityków i mediów w stosunku do Polski. Wielu dziwi ta niemiecka buta. Tak jawnego demonstrowania metropolitalnej dominacji wobec nadwarciańsko-nadwiślanej kolonii mało kto się spodziewał. Polska okazuje się państwem zależnym, drugorzędnym. Polskie elity, nawet patriotyczne, od ćwierćwiecza wypierały przejawy niemieckich działań dominacyjnych. Postkolonialny establishment te działania wspierał.   Niemiecka polityka, w tym polityka wschodnia, zakłada istnienie tylko kilku suwerennych podmiotów politycznych zaangażowanych w Europie (Rosja, Francja, Wielka Brytania, Turcja, od XX w. też USA), ponadto opiera się na uznaniu przez tych suwerennych graczy istnienia niejawnej strefy wpływów Berlina, a istotą tej polityki w XXI w. jest hybrydowa ekspansja. Polityczny