Gdy w 2020 roku na ekrany kin wchodził „Zenek” w reżyserii Jana Hryniaka, lamentom liberalnych mediów na disco polo nie było końca. Muzyka popularna spod znaku disco od początków transformacji jest solą w oku wielkomiejskiej inteligencji. Ale znakomitej większości Polaków to nie obchodzi – kolorowe sny wyśpiewane do prostych, tanecznych melodii wciąż kuszą do tańca i wywołują falę wzruszeń.
W lutym 1992 roku w Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie odbyła się I Gala Piosenki Popularnej i Chodnikowej. Imprezę przygotowaną przez Krzysztofa Jaślara i Jarosława Kukulskiego, w tamtym czasie tuzy polskiego show biznesu, prowadził nie byle kto – popularny kabareciarz, dziennikarz radiowy i prezenter Janusz Weiss. Euforyczne przyjęcie gali przez publiczność, liczne nawiązania do kasowej imprezy, sława kolejnych gwiazd, od Akcentu przez Shazzę po Top One, wreszcie własny program, a właściwie całe przedpołudniowe pasmo w Polsacie, pokazały jasno, że disco polo nie jest
SUBSKRYBUJ aby mieć dostęp do wszystkich tekstów oraz lektora na gazetapolska.pl
Miesięczny dostęp do wszystkich treści serwisu www.gazetapolska.pl.
Masz już subskrypcję? Zaloguj się
* Masz pytania odnośnie subskrypcji? Napisz do nas [email protected]
