Dziecko na pagonie

Dzień 12 maja tradycyjnie przyciąga myśli patriotów do roku 1935, kiedy to Marszałek Józef Piłsudski odszedł do lepszego świata, zaś Polska pogrążyła się w żałobie – nie tylko żegnając jednego z największych wodzów w swoich dziejach, lecz także czując, iż wraz z nim znika gdzieś poczucie bezpieczeństwa, jakie płynęło z sulejowskiego zacisza, skąd Komendant spoglądał ojcowskim, opiekuńczym okiem na sprawy polskie. Zupełnie tak, jakby wraz z trumną okrytą biało-czerwonym sztandarem odeszła nadzieja na spokojne jutro. Los sprawił, że dokładnie tego samego dnia, tyle że w 1970 r., zmarł inny wybitny polski dowódca – w Londynie oddał ducha Bogu generał Władysław Anders Generał Władysław Anders także był posłańcem polskich nadziei, symbolem wyzwolenia, jakie należało i trzeba było nieść milionom obywateli Rzeczypospolitej zagarniętych przez sowiecki żywioł; był naszym „Mojżeszem” wyprowadzającym tysiące zesłańców i więźniów z sowieckich łagrów – żołnierzy, cywili, mężczyzn