Republika wiary, nadziei i miłości

Zanim do ostatniego przecinka zostaną rozparcelowane i zagospodarowane słowa papieża, nim publicyści, watykaniści, mądrale i eksperci zinterpretują homilie Franciszka i ustalą nie to, co Ojciec Święty nam powiedział, lecz to co, ich zdaniem, tak naprawdę chciał nam powiedzieć, w czasie gdy trwają próby dopasowywania, naciągania i używania papieskich słów do toczących się w Polsce politycznych sporów, podzielę się na gorąco kilkoma spostrzeżeniami. Mój pobyt na ŚDM w Krakowie w roli jednego z setek tysięcy pielgrzymów, w niebieskiej koszulce wolontariusza, zaopatrzonego w identyfikatory, plecak, pelerynę, pozwolił mi przeżyć ten wyjątkowy czas z perspektywy, którą określa się jako obserwacja uczestnicząca. Dzięki temu wspólnotowe wydarzenia, modlitwy, spotkania, rozmowy stały się innym doświadczeniem niż te, gdy byłem zaopatrzony w telewizyjną kamerę i mikrofon. To był czas niezwykłej eksplozji dobra. Promieniowanie życzliwości i przyjaźni wyczuwalne było nie tylko