Sierp i młot, swastyka i gwiazda Dawida

Nie jestem miłośnikiem publicystyki historycznej Piotra Zychowicza. Przeciwnie – uważam ją za jednostronną, efekciarską i szkodliwą. Ale… Poczynając od „Paktu Ribbentrop–Beck” przez „Obłęd 44” po „Pakt Piłsudski–Lenin”, korzystając z wiedzy współczesnej – niedostępnej uczestnikom omawianych wydarzeń – Zychowicz tworzy konstrukcje do złudzenia powtarzające argumenty największych wrogów Polski i Polaków. I choć wiele tam faktów ciekawych i hipotez inspirujących, efekt jest wybitnie szkodliwy. Na szczęście jest i inny Zychowicz, wnikliwy, a zarazem odważny śledczy, tropiący nieznane karty historii, bez stosowania niepotrzebnych uogólnień. Do takich prac należy zaliczyć tom „opowieści niepoprawnych politycznie” pod tytułem stawiającym na baczność anty- i filosemitów: „Żydzi”. Autor zawarł tam swoje artykuły z prasy, głównie z „Rzeczypospolitej” i „Do Rzeczy”, choć np. tekst o szmalcownictwie (okazuje się, że bywali również Żydzi szmalcownicy, a także Polacy karani za ten