Rodzina z klepsydrą w tle

Marni w syntezach, bywamy dobrzy w opisach jednostek. Taka jest historia „Ki” Dawida czy apoteoza Białoszewskiego w filmie „Parę osób, mały czas” Barańskiego. Kameralne paranoje były w „Sali samobójców” Komasy, ale też w kronice rodzinnej Szumowskiej „33 sceny z życia” i okrutnym „Hardkor Disko” Skoniecznego.  Scenarzysta „Hardkor…” napisał Matuszyńskiemu opowieść o rodzinie Beksińskich. W latach 70. matka z ojcem, z dwiema teściowymi na głowie, przyjeżdża z Sanoka do wielkiej płyty na Stegnach. Z czasem zjawi się u nich marchand Dmochowski (Chyra) z dobrym kontraktem. W bloku naprzeciwko ląduje syn artysty Tomasz – student, potem radiowiec i tłumacz. Chłopak dusi się w stolicy, frustruje i ponawia próby samobójcze.   Zdzisław Beksiński to znany na świecie artysta, który narzucił styl naszym twórcom. Np. „Katedra” Bagińskiego nosi znamię jego estetyki. Junior uczył rocka i filmowych horrorów tysiące młodych do dziś wiernych jego wyborom.  Na ekranie oglądamy Tomka