Komisja Morderstw

Lubię takie kryminały, których treść nie ogranicza się do serii pościgów i mordobić, ale pokazuje twórczy wysiłek inteligencji godnej Sherlocka Holmesa Już po kilku stronach lektury „Czarnej skrzynki” przyszedł mi na myśl polski serial „Komisja morderstw”, w którym współcześni policjanci zajmują się również starymi sprawami, zbyt pochopnie odłożonymi ad acta. W najnowszej powieści Michaela Connelly’ego za całą komisję musi wystarczyć jeden wiekowy policjant – Harry Bosch (bohater kilku wcześniejszych powieści tego autora). W dodatku wszystko sprzysięga się przeciw niemu, nie tylko nie ma zespołu, ale jest szykanowany przez szefa kretyna, zagrożony zawieszeniem i odesłaniem na emeryturę. A wszystko dlatego, że po 20 latach usiłuje z uporem maniaka rozwikłać zagadkę śmierci młodej duńskiej reporterki, która znalazła się w epicentrum rozruchów rasowych w Los Angeles i zginęła zastrzelona w jakimś zaułku, a właściwie dokonano na niej regularnej egzekucji. Teoretycznie