Jerozolima: spotkałem Chrystusa

Wiem, że to spotkanie z historią Chrystusa zapamiętam na zawsze, do końca moich dni. Czuję wzruszenie Znów Izrael, znów Jerozolima, znów Ziemia Święta, znów Grób Pański. Ale teraz, choć jestem już trzeci raz w miejscu pochowania Jezusa Chrystusa, przeżywam to szczególnie – a nie jestem człowiekiem skorym do częstych i nadmiernych uniesień. Oprowadza mnie wicekustosz Kustodii Ziemi Świętej Zakonu Franciszkanów o. Dobromir Jasztal. To miejsce trudnej, a czasem burzliwej współpracy i rywalizacji katolików, prawosławnych i Ormian. Ich konflikty nagłaśniane są w mediach, ich współpraca już mniej. Dotykam z pełną czcią drzwi z 1099 r. Przy wejściu Kamień Namaszczenia. Przy nim kobiety zostawiły ciało umarłego Chrystusa. Gdy wróciły, już Go nie było. Zmartwychwstał. Jedynym świadkiem zmartwychwstania naszego Pana jest... ściana grobu. Patrzę na jej fragment z nabożnym szacunkiem. Notuję, że pierwotnie kościół był pięcionawowy. Teren świątyni to bazylika, atrium… Zdaję sobie