„PRL” – wersja PO 20.11.

Każdy z nas usiłuje zrozumieć rzeczywistość głównie poprzez analizę mechanizmów, owocujących widzialnymi skutkami. Na ogół metoda ta nie zawodzi, ale ze wstydem, bom maturę zdawał w najlepszym polskim liceum o profilu stricte matematycznym, przyznam, że mechanizmy programowania i komputerowego software są mi kompletnie obce. Podobnie jest z rzeczywistością polityczną w Polsce. Przyjmuję to, co widzę, jako efekt, ale jak doszło do tego, że efekt ów mógł powstać, już nie wiem. W jaki sposób spory liczebnie, najnormalniejszy na świecie naród mógł wygenerować ekipę rządową, która konsekwentnie wdrożyła program PRL w nowej wersji A.D. 2011, nie jestem w stanie pojąć. Z licznych narzędzi tego programu wybiorę kilka. Są one doskonałym przykładem aplikacji zastosowanych przez programistów PO. Partia ta powołuje do życia system niebezpiecznie podobny do siermiężnej wersji oprogramowania z okresu przed okrągłym stołem. Aplikacja pierwsza – wielokrotne zwiększenie liczby podsłuchów,