Brunatny problem za Odrą. Niemcy szybko nie zrezygnują z węgla brunatnego

Prawdopodobnie jeszcze przez dwie dekady niemiecka energetyka pozostanie w dużej części zależna od węgla brunatnego. Obecnie ten największy truciciel środowiska ma prawie 1/4 udziału wśród źródeł energetyki w Niemczech. Bogate złoża tego surowca znajdują się głównie wzdłuż granicy z Polską, na terenie landów dawnej NRD: Saksonii i Meklemburgii. Choć nasz zachodni sąsiad chce uchodzić za największego w Unii Europejskiej promotora odnawialnych źródeł energii (OZE), polityki klimatycznej głównie poprzez dekarbonizację (likwidację węgla jako najbardziej zatruwającego środowisko źródła energii) i szermierza walki z zanieczyszczaniem atmosfery, sam pozostaje największym emitentem trujących gazów w UE. Głównym „winnym” tej sytuacji jest węgiel brunatny. Kiedy w grudniu ub. roku zamknięto ostatnie dwie kopalnie węgla kamiennego w Niemczech: Prosper Haniel w Bottrop i Ibbenbueren w Muensterland, to węgiel brunatny stał się u naszych zachodnich sąsiadów głównym źródłem emisji