Nowa strategia ponad podziałami. Większy budżet i rozbudowa szwedzkiej armii

Rząd Szwecji, we współpracy z partiami opozycyjnymi, ustalił zasady nowej polityki bezpieczeństwa, zakładającej znaczny wzrost wydatków na obronność, kupno nowego uzbrojenia i zwiększenie liczebności żołnierzy. Doktryna określi postawę Szwecji wobec obecnych wyzwań dla bezpieczeństwa, wśród których za największe uznano neoimperialne zapędy Rosji.   Szwecja zdefiniowała się jako państwo neutralne na początku XIX wieku i z takim statusem przetrwała do I wojny światowej. W styczniu 1918 roku, kiedy w sąsiedniej Finlandii wybuchła wojna domowa, której stawką było włączenie tego kraju w obręb Rosji Sowieckiej, król Szwecji Gustaw V zgodził się na „nieoficjalną” pomoc. Polegała ona na tym, że po stronie fińskich niepodległościowców mogli walczyć szwedzcy ochotnicy. Sytuacja powtórzyła się w trakcie II wojny światowej, kiedy to Sztokholm wsparł finansowo i zbrojeniowo Finów w trakcie wojny zimowej z armią Józefa Stalina. Ponadto w czasie II wojny światowej Szwecja