Wazelina

Wracając do zachodniej prasy: wszędzie mowa o stanie zapaści w strefie euro i o tym, że jej przyszłość jest wielką niewiadomą. U nas nad Wisłą, Odrą i Brdą nie ma żadnej debaty na ten temat, bo salon i łże-elity mają ważniejsze sprawy na głowie niż jakiś tam kryzys. Co tam drożyzna! Trzeba bronić prześladowanego Biedronia Roberta! Dajcie spokój z tym długiem publicznym! Zajmijmy się promocją Grodzkiej Anny (pana Ryszarda). Przykładów oderwania się salonu od narodu jest bez liku. Cóż, trawestując słowa piosenki Ryszarda Rynkowskiego: „To towarzystwo tak ma”… Jest jednak w ostatnich dniach jedna pocieszająca wiadomość. Bruksela pokazała wszystkim naiwnym lub głupawym politykom w Polsce, że nie szanuje tych, którzy wchodzą jej bez wazeliny. Tuż po exposé europrymusa Donalda Tuska, który przecież zawsze tak tańczył, jak mu Unia Europejska zagrała, pan premier dostał no, nawet nie pstryczka w nos, ale wręcz z liścia w twarz. Bruksela zaśpiewała: „Czy te oczy mogą kłamać?” i uznała, że „