Zamiast wielodzietności wielorodzicielstwo

Szwedzka badaczka wezwała w swoim tekście do przezwyciężenia modelu rodziny złożonej z maksymalnie dwójki rodziców. Taka rodzina może być wprawdzie dobra, tak jak dobra może być rodzina złożona z jednego rodzica, ale nie ma przecież najmniejszych dowodów na to, że rodzina złożona z trójki czy czwórki rodziców miałaby być dla dziecka gorsza. A nawet – w zgodzie z zasadą od przybytku głowa nie boli – lepsza. „Odstępstwa od zasady dwojga rodziców są dopuszczalne w większości ustawodawstw, ale wyłącznie jeśli chodzi o mniejszą liczbę, a nie o większą. Prawo akceptuje jednego rodzica zamiast dwóch, ale już nie trójkę czy więcej, zamiast dwójki. A przecież coraz więcej dzieci wychowuje się obecnie nie w zubożonych, ale we wzbogaconych rodzinach” – oznajmiła Cutas. Jak miałaby wyglądać taka „wzbogacona” rodzina, można się domyślić z tekstu. Otóż, skoro w wychowaniu nie ma znaczenia ani płeć, ani liczba, ani skłonność seksualna rodziców, to mógłby to być związek złożony z pięciu dorosłych