Symfonia chrześcijańskiego życia

„Jesteście darem i skarbem dla Kościoła!” – mówił do dwustu tysięcy przedstawicieli rozmaitych ruchów i wspólnot katolickich papież Franciszek podczas ubiegłotygodniowego spotkania.   To spotkanie, w którym uczestniczyli przedstawiciele najważniejszych ruchów katolickich z całego świata, było symbolicznym potwierdzeniem słów Hansa Ursa von Balthasara, który podkreślał, że jedną z kluczowych cech katolicyzmu (i prawdy w ogóle) jest jego symfoniczność. Prawda składa się z rozmaitych wrażliwości, spojrzeń, różnych odpowiedzi na podobne pytania, które jednak zawsze zbiegają się w osobie Jezusa Chrystusa. I na placu św. Piotra, w wigilię Uroczystości Zesłania Ducha Świętego, było to widać doskonale. Obok siebie modlili się bowiem charyzmatycy, neoni, tradsi, przedstawiciele Komunii i Wyzwolenia, Opus Dei, ale też – uznawanej za lekko lewicującą – Wspólnoty św. Idziego, a także wspólnot latynoskich, o których niewiele w Polsce wiemy. I do nich wszystkich, ale także do każdego katolika,